Önceki köşe yazımda, işlenen iki kadın cinayetini kaleme almış....
Yazımı....
"Siz, kim olursanız olun hiç fark etmez...
İster bilim insanı olun ister iş adamı…
Başarılı bir bürokrat veya ev kadını olsanız da değişmez…
Yaşayıp yaşamamanıza, karşınızdaki kişi karar veriyor...
Çocuklarınızın ve yakınlarınızın kaderlerini de o belirliyor!...
Bu kadar basit…"
Sözleriyle tamamlamıştım...
Bursa'da, dün sabah meydana gelen olay, yaşadığımız bu gerçeği bir kez daha gözler önüne serdi...
Acı bir şekilde…
Gerçekten, tesadüfen yaşıyormuşuz...
Ahmet Kutlu, atmış yaşından gün almıştı...
Evli ve üç çocuk babasıydı...
Merkez Osmangazi İlçesi Küçük Balıklı Mahallesi'nde yaşıyordu…
Kirada oturuyordu…
Çocuklarının ikisini evlendirmişti...
Küçüğü ise kendisiyle kalıyordu...
Ahmet Kutlu, tekstil fabrikasında işci olarak çalışıyordu...
Aldığı maaş, ev kirasına, çocuğunun eğitim gideri ve ev masraflarına yetmiyordu...
Geçinemiyordu...
İş çıkışı ve hafta sonları karton toplayıp satıyordu...
Böylece, aile bütçesine ek gelir sağlıyordu...
Ahmet Kutlu, dün sabah saat 05.30'da kalktı...
Kahvaltıyı, her zaman olduğu gibi eşiyle yaptı...
Saat 06.05'de evden ayrıldı...
Servis aracına yetişmek zorundaydı...
Aksi halde, dolmuş parası verecekti hem de işine geç kalacaktı…
Hızlı adımlarla durağa giderken, tartışma sesleri duydu..
"Ne oluyor" diye o yöne bakınca, olduğu yere yığıldı...
Alacak meselesi yüzünden amcaoğlu O.K. ile kavga eden T.K.'nin silahından çıkan kurşun, Ahmet Kutlu'ya isabet etmişti...
Ve, olay yerinde ölümüne neden olmuştu...
Saat, 06.08"i gösteriyordu...
Acı haberi eşi ve çocukları, komşularından öğrendi….
Çalışma arkadaşları da işe gelmediği için telefon açtıkları ailesinden…
Pamuk ipliğine bağlı hayat, bu olsa gerek...
İşte bu yüzden...
Yazılarımın bir çoğunda, "Evinizden çıkarken ailenizle mutlaka vedalaşın. Gidip gelmemek, gelip görmemek var" diyorum...
