Galibiyet serisini sürdürmeyi amaçlayan Bursaspor'un rakibi İstanbul ekibi Arnavutköy'dü. Tribünler yine yeterince doluydu. Sayıca önceki haftalara göre biraz az olsalar da çıkardıkları ses ve yaptıkları şovları ile yine parmak ısırttılar. Bursasporlu futbolcular da bu eşsiz destek altında ellerinden geleni yaptılar. Maç boyu istekliydiler, çok iyi mücadele ettiler. Pozisyon ürettiler, goller buldular. Buldukları gollerden fazlasını kaçırdılar. En önemlisi sahadaki halleri ile taraftarı tatmin ettiler. Batuhan, Barış, Hakkı, İdris Furat, Sertaç başta olmak üzere takım halinde iyi mücadelede ederken zaman zaman pozisyon da verdiler. Bu da gayet doğal. Önde oynuyorsan zaman zaman savunmada az adamla yakalanman kaçınılmaz. Bursasporlu oyuncular biraz daha birbirlerine yakın oynayabilseler pas alternatifleri de artacak. Özellikle ilk yarıda bu konuda biraz eksik gördüm diyebilirim. Muhammet'in sakatlığı ile oyuna dahil olan genç İdris Furat fizik gücü, arkası dönük oynama kabiliyeti, ani vuruşları, gole yakınlığı ile bu yükü rahatlıkla taşıyabileceğini yine gösterdi. Bu Bursaspor açısından önemliydi. Zira yeşil-beyazlı kulübün o mevkiye takviye planı vardı ancak ifade ettiğim gibi Muhammet ve İdris gol bölgesinde şu ana kadarki performanslarıyla endişeye gerek olmadığını gösterdiler. Bireysel hata ile yenen gol ve sonrasında aynı ciddiyetle rakibin üzerine giden bir oyuncu grubu vardı sahada. Bu da çok önemli bir özelliktir. Orta saha üstünlüğünü hiç bırakmadılar. Hatta maç bitmek üzere galibiyet garanti ama hâlà önde basan yeşil-beyazlı kramponları izledik. Onlar böyle oynadıkça tribünler de sesini daha da yükseltti. Bursasporlu oyuncular hem attı hem de iyi futbol oynarken ikisi birarada tadındaydılar Bu mücadele ve ruh devam ettikçe Bursaspor'un önünde mevcut rakipler arasında durabilecek bir takım yok. Hele ki tribünler böyle destek oldukça.