Düşler sahnesi

2010 yılında Şampiyonlar Ligi’nde İngiliz devi Manchester United karşısında DÜŞLER SAHNESİ adını verdikleri Old Trafford’ta sahaya çıkıyorduk. Bu bizler için en gurur verici ve mutlu olduğumuz durumdu. Sonuç önemli değildi.

 Bursaspor’un Şampiyonlar Ligi’nde olması bizim için önemli olandı.

Beşiktaş karsısında Bursaspor sanki yine düşler sahnesindeydi! Futbolcular, “Biz galip gelemiyoruz bari Beşiktaş nasıl oynuyor onları seyredelim belki bir şey öğreniriz” anlayışında olunca Beşiktaş oynadı biz seyrettik.

Rakip kaleye bile gidemedik. Yakında nargileci olsa kaleci Karius sipariş verip maçı nargile eşliğinde seyredecekti!

Samet Hoca da düşler sahnesinde Beşiktaş’ta oynadığı ve çalıştırdığı günleri hayal ederken Beşiktaş’ın sağdan yaptığı ataklara takımının geri çekilmesini göremedi ve beklenen golü kalemizde gördük.

Burak’in zor bir acıdan attığı sütü kaleci Muhammed tribündeki 40 bin kişi ve Kagawa’ı seyretmeye gelen Japon turistler gibi izledi.

 İnanın o golü lunapark kalecisi bile yemezdi.

İkinci yarı anlayamadığım bir durum vardı. Sanki Sanki maç 2-0 olunca küme düşecekmişiz yada elenecekmişiz düşünen Samet Hoca yine takımı ileri itemedi geride kaldık Beşiktaş’a çok rahat oynama fırsatı verdik.

Vergi’nin hatası diğerlerinin seyretmesi neticesinde Burak’ın ikinci golüyle bu oyuncuyu gol krallığında iddialı duruma getirdik. Sonlara doğru atak yapmaya çalışsakta ceza sahasına kadar gidebildik kaleciyi bir turlu rahatsız edemedik.

 Galip gelememe suresi çok uzadı alt tarafla mesafeler daralıyor insanların sabırları taşıyor.

Rize maçından 3 puan alamazsak bizim icin tehlike canları değil sirenler çalacak ve bir daha DÜŞLER SAHNESİ’ne çıkarsak oynanacak oyun kesinlikle drama olacaktır