<div>Evet zaman değişti, hayat insanı şaşırtıyor...</div> <div><strong>Nerede kaldı güzel aile bağları, dostluklar, komşuluklar, güzel insanlar?</strong></div> <div>Sanki artık insanlar birbirini anlamak için değil, kendi çıkarları için dinliyor...</div> <div>Dostluklar çıkara, ilişkiler hesaba, iyilikler karşılığa bağlanmış durumda...Hayat şartları mı bu hale getirdi bizleri?</div> <div>Çünkü bu çağda çoğu insanın<strong>“empati”</strong>ye ayıracak bir duygusu kalmadı...</div> <div>Benim gözlemim şunu gösteriyor:<strong> Birçok insan, kendi menfaatinin peşinde nefes tüketiyor artık...</strong></div> <div>Eskiden <strong>“bir dost, bir omuz”</strong> derdik... </div> <h3>Önceden dost dediğimizle kardeş gibiydik, gülerdik, ağlardık, herşeyimizi paylaşırdık; derdi derdimiz, mutluluğu mutluluğumuz olurdu, herşeyi paylaşılarak yaşardık... </h3> <div>Mutluluğumuzu paylaştıkça çoğalır, dertlerimizi paylaştıkça azalırdı...</div> <div>Ama ne ara zihniyetler, karakterler, duygular bu kadar çirkinleşti...</div> <h3>Şimdi ise o omuzun altına gizlenmiş hesaplar var...</h3> <h3>Gülüşlerin bile bir bedeli, selamların bile bir nedeni var artık...</h3> <div>Herkes temkinli adım atmak istercesine, birbirine dikkat ederek yaklaşıyor...Çünkü <strong>güveni, empatiyi</strong> yitirdik...</div> <div>Dostluk, artık bana göre hatta bence, birçok kişiye göre kelimelerde kaldı...Dostluk, sadece menfaatin gölgesinde var kalmamalı...</div> <div><strong>Zaten çıkarın hüküm sürdüğü yerde, dostluk susar, empati ölür ve insanlık yalnız kalır, hatta insanlık en büyük kaybını verir...</strong></div> <div><strong>İkiyüzlülüğün sessiz sofrası...</strong></div> <div>Uzun zamandır gözlemlediğim şey, hayrete düşürüyor, nasıl oluyor da birileri, bir başkasının arkasından konuşup sonra hiçbir şey olmamış gibi aynı sofraya oturabiliyor?</div> <div><strong>Hangi mide kaldırıyor o lokmayı, hangi vicdan sessiz kalabiliyor?</strong></div> <div>Bana çok uzak bir durum, çoğu kişi bana "<strong>çok açık sözlüsün</strong>" diyor... </div> <div><strong>İçimdeki dışımda çünkü, iyi ki böyleyim...</strong></div> <div>En azından kimsenin arkasından konuşmuyorum.... Hatta bazen düşünüyorum arkasından konuşup kötü olacağıma, yüzüne söyler kötü olurum daha iyi diye...</div> <div><strong>Genelikle arkamızdan konuşanların, konuştukları kulağımıza geliyor...</strong></div> <div>Bu durumda her zaman yeri ve zamanını bekler gereğini yaparım...</div> <div>İnsan bazen en çok güvendiğinin, en samimi sandığının arkasından duyduklarıyla sarsılıyor...</div> <h3>Bilmiyorlar, kırıldı mı o güven; bir daha hiçbir sofra eskisi gibi kurulmaz...</h3> <div>Ama o konuşanlar, şaka gibi hiçbirşey yokmuşcasına yüzü bile kızarmadan, "<strong>canım, cicim</strong>" diyebiliyorlar mesela, bu da kalitesizliğe en büyük örneklerden biri aslında....</div> <div>Birinin arkasından konuşup sonra yüzüne “canım” diyebilmek, insanlık değil; <strong>maskeli bir oyun artık...</strong></div> <div><strong>Unutmayın; İhanet, sessizdir ama oturduğu her yerde kinini bırakır...</strong></div> <div>Ve;</div> <div><strong></strong><strong>Bir gün gelir o intikamı soğuk yemek zorunda kalırsın...</strong></div> <div>Gerçek dostluk, sadece anlamak değil, yanında durmak ve gerektiğinde sesini yükseltmektir...</div> <div>Ama menfaat çağında bunlar nadiren görülen değerler hâline geldi...</div> <div><strong>Ve biz, bunu fark ettiğimizde belki çok geç olacak…</strong></div> <div>Bir toplum, yalnızca bireylerin çıkar peşinde koştuğu yerde değil, birbirini anlamaya, destek olmaya cesaret ettiği yerde ayakta kalır...</div> <h3>Aksi halde, dostluklar erir, güven kaybolur ve insanlar birbirinin gölgesinde yalnızlaşır...</h3> <div>Belki de bu yüzden artık sofralarda sessizlik arttı, gözler kaçıyor, kalpler uzaklaşıyor...</div> <div>Çünkü dostluk, yalnızca bir arada oturmak, sadece iyi günde sohbet etmek değil; arkasından konuşulmayan <strong>güvenilen bir limandır...</strong></div> <div>İnanın artık, gördüklerim duyduklarım beni çok yordu...</div> <h3>Bazen düşünüyorum da, insanların menfaati kadar varız bazı insanlarda...</h3> <div>Değerli okur,</div> <div>Bu durum bana çok ama çok uzak bir bakış açısı...</div> <div>Sanırım, şaşkınlıkla izlemeye de devam edeceğim...</div> <h3>Sağlıkla, gerçek dostlarla kalın...</h3>
22°
22°