Ortalık maymun kaynıyor!

Ne acı değil mi?

İşin demogojisini yapmayacağım.

Nasılsa bir yığın salon aydını, elde rakı bardağıyla, şişenin dibinde ki viskisiyle kurtarıyor ülkeyi..

Bir yığın balonla patlatıyor fikirleri 'evrakaaaaa" diye.

Sonrası cossssssssssssssssss, aynen ideolojiler gibi fos.

Peki...

Ne yapıyoruz..

Bunca kimliksizlik içinde bağırıyoruz.

Bağıralım !

Ne yapıyoruz?

Çağırıyoruz !

Kimi ?

Kimsenin geldiği falan yok ki!

Sesi duyan yokken, hala kaçak kat çıkmaya çalışan oncası var içimizde.

Atıyoruz ortalığa sözü dileyen üstüne alıyor.

Dilemeyen hiç bir yerine.

Hak, hukuk ararken yada seslenirken kendi içimizde ne kadar samimi ne kadar doğruyuz. Ayna yalan söylemez bilirsiniz?

Ama ölen öldüğüyle kalıyor.

Söz ortada.. Öylesine asılı.

O yüzden artık bazen inancını yitiriyor insan.

İnsana dairleri silip atası geliyor.

Öylede yaptım.

Artık kolkola girenlerin bile samimiyetlerinden şüpheliyim.

Yanyana kültürü artık amuda kalkıp bodosloma egosuna dönmüşken.

Neyin ideolojisi bu?

Kimin?

İnsanlık olgusunu,samimiyetin direkt böbreklerine geçirmiş sadece taş düşürme derdindeyiz.

Alayı seyrediyor çok şeyi.

Sürmenaj olmuş çakma sloganlar.

Yenilenme zamanı gelmedi mi artık? Silkinme, kendine gelme!

Eee sonuç.

Çakıp oturtuyorlar bizde öyle bağrıyoruz aval aval.

Hatta girmiş bir yerimize kadar zarttt diye.

Daha öncede söyledim.

Gerçek bir toplumda 2 kişinin aklı bir kişiden fazleyken ‘biz’ olmayı beceremeyenlerle yol alımayacağı aşikardır.

Bu durumda ne yapıyoruz?

Acun için slogan atıp bu sefer birde ‘biri bizi düdüklüyor’ programı yapmasını isteyelim.

İnanın kapısında kuyruğu girecek çok dallama çıkar.

Çevremizde de dolu onlardan.

Ortalık maymun kaynıyor.