<div>Sevgili okur AFP Ajansından Adem Altan'ın görüntülediği yukarıdaki fotoğrafı görüp, niye beklediğini öğrenince gözyaşı dökmemek mümkün mü: <strong>"Baba Mesut Hancer, Kahramanmaraş'ta depremde hayatını kaybeden 15 yaşındaki kızı Irmak'ın elini tutuyor. Acılı baba, depremin ilk gününden itibaren kızını elini bırakmadan bina enkazınının yanında bekliyor." </strong></div> <div>İşte sözün bittiği yer işte tam burası...</div> <div>Yardım gerek...</div> <div>Bizim içimiz, yüreğimiz yanıyor...</div> <div>Onların hem yüreği, hem canı yanıyor...</div> <div>Kimisi donarak veda ediyor bu hayata...</div> <div>Çok azı da gözyaşları ve alkışlar arasında daracık beton yığınlarının arasından koca koca bakarak yeni hayatına merhaba diyor...</div> <div>Acı, çok acı, tarifi yok, taş yutmuş gibiyim, yüreğim daralıyor...</div> <div>Sözün bittiği yerdeyim/yerdeyiz...</div> <div>Eminim, siz de aynısınız, duygularımız karma karışık, uyuyamıyoruz, yiyemiyoruz...</div> <div>Yardım gerek, evet ama doğru yardım etmek gerek, koordineli yardım yapmak gerek...</div> <div>Deprem bölgesine insan gücü ve battaniye, gıda, giyim desteği lazım...</div> <div>Gardırop yenilemek için eskileriniz değil, yeni giyilebilir, ısıtacak giysiler şart...</div> <div>Özellikle çocuk kıyafetleri elbette...</div> <div>Çocuk maması, kadın hijyen ürünleri...</div> <div>Kısacası giyim ve gıda öncelikli destek şart...</div> <div>Aklımıza gelmeyecek büyüklükte bir afet oldu, hiç kimse ve kurum kendi başlarına bu işin altından kalkamaz, el birliği, gönül birliği şart...</div> <div>Gücümüz bugün neye yetiyorsa, yarın ne kadara yetiyorsa...</div> <div>Bu yıkımın toparlanması kaç yıl sürer belli değil...</div> <div>Kaç yıl geriye gideceğiz belli değil...</div> <div>Şu anki durum belli, bari şimdi hayatta kalmalarını sağlayalım...</div> <div>Haydi sevgili okur, elini cebine at, bu kez kendine değil bu soğuktan kırılan depremzedeler için alışverişe çık...</div> <div>Markete doğru yollan, evine aldığını al, kendinden kıs, başını sokacak evin var, koy kutuya ver belediyeye, koşa koşa götürüyorlar...</div> <div>Işık ol, nefes ol, umut ol...</div> <div>O gün, bugün...</div> <div>Enkaz altında kalan kadar, enkaz üzerinde bekleyen de sahipsiz...</div> <div>Sen varsan, kendisini iyi hissedecek...</div> <div>Durma, nefes ver...</div> <div>Deprem bölgesini izliyorum. Kurtarma Ekipleri daha bir çok bölgeye ulaşamamış...</div> <div>Enkaz içinde herkes yakınlarını, eşini, dostunu arıyor...</div> <div>Çığlıklar, yalvarışlar...</div> <div>Yollar gitmiş, caddeler gitmiş, sokaklar yok olmuş, her yer enkaz...</div> <div>Ne göz dayanıyor, ne yürek...</div> <div>Enkaz altında o canlarımız donarken, ben ısınmayı istemiyorum, utanıyorum...</div> <div>Bir de canımı yakan bir konu daha var...</div> <div>Unutmadan, birkaç beğeni ve ilgi çekmek için asılsız haberler ve uydurma bilgilerle halkı korkutup, paniğe kapılmasına sebep olanları ömrümün sonuna kadar nefretle anacağım...</div> <div>Bu nasıl utanmazlık?</div> <div>Evet guruplarda sürekli bir şeyler paylaşılıyor, ama lütfen gerçek olduğundan emin olduğunuz bilgileri paylaşın...</div> <div>Herkes yeterince yorgun ve üzgün zaten...</div> <div>Bilgi kirliliğine gerek yok...</div> <div>Bu acının ne olduğunu anlamak için, başınıza mı gelmesi gerekiyor?</div> <div>Ölenlere rahmet, acılı ailelere sabır, yaralılara acil şifa diliyorum....</div>
22°
22°